« فهرست مطالب »

عنوان صفحه

 

اسم (Nouns)..............................................................................................................

ضمير (pronouns).......................................................................................................

فعل (verbs).................................................................................................................

افعال کمکي (Auxiliavies)...........................................................................................

صفت (Adjectives).....................................................................................................

حروف تعريف (Articles)............................................................................................

قيد (Adverb)...............................................................................................................

حروف اضافه (Prepositions)......................................................................................

 

 

1- اسم

توصيف گرامري اسم

قبل از پرداختن به اين موضوع بايستي بدانيم که اسم چيست و نقش دستوري آن در جملات چگونه است .

تعرف : اسم کلمه ايست که براي ناميدن اشخاص. اشياء، و يا براي بيان حالت چيزي بکار مي رود . بطور کلي اسم را ميتوان بر دو نوع (ذات) و (معني) دسته بندي نمود .

اسم ذات يا Concrete noun اسمي است که موسوم آن قابل ديدن و لمس کردن باشد بعبارت ديگر اسمي است که موسوم آن وجود خارجي داشته باشد ، مانند درخت ، کوه ، ميز ، صندلي و .... .

اسم معني يا Abstract noun اسمي است که بر حالت و کيفيت انسان و يا اشياء دلالت دارد و قابليت لمس و رويت ندارد . مانند دانش ، هوش ، عدالت و ... .

در مورد نقش دستوري (اسم) بايستي به اين نکات توجه داشت :

الف: عملکرد اسم در جمله

ب: جايگاه اسم در جمله

عملکرد: اسم داراي چهار حالت است . در حقيقت اين چهار حالت رابطه اسم را نسبت به کلمات ديگر نشان ميدهد اين چهار حالت عبارتند از : فاعلي ، مفعولي ، ندايي، ملکي .

1- حالت فاعلي (Nominative case) آن است که اسم يا ضمير بعنوان فاعل جمله بکار برده شود .

به عبارت ديگر ميتوان گفت فاعل يک فعل واقع شود . مانند :

John loves Mary

در اينجا کلمه John بعنوان فاعل جمله بکار رفته است و محل و موقعيت آن قبل از فعل است .

2- حالت مفهولي (Objective case) آن است که اسم يا ضمير در جمله نقش دستوري مفعولي داشته باشد و يا ميتوان گفت که مفعول يک فعل در جمله باشد .

مانند :

John loves Mary

در اين جمله John مجدداً در نقش دستوي فاعل ظاهر گرديده اما Mary در مقام مفعول در جمله آورده شده است .

در صورتيکه اسم حالت مفعولي داشته باشد سه نقش دستوري متفاوت پيدا ميکند.

الف: مفعول مستقيم	John loves Mary
ب: مفعول غير مستقيم	John sent Mary money
پاراگراف : حالت مفعولي (بي واسطه)	Mary was sent some money

 

3- مفعول حرف اضافه Object of preposition. در اين حالت اسم و يا جانشين آن (ضمير) بواسطه حروف اضافه مفعول واقع مي شود .

I took it from john

در اين جمله همانطور که ملاحظه مي کنيد مفعول (John) بعد از حرف اضافه واقع شده است .

4- مکمل اسمي که در نقش دستوري مکمل در جمله ظاهر شود داراي دو حالت است .

الف: حالت فاعلي (Subjective)John is the president در اينجا کلمه President بعد از افعالي مانند to be آورده شده است .

ب: حالت مفعولي (Objective) They elected John president

5- noun adjunct (ملازم اسم) John waited at the bus stop در اينجا کلمه bus قبل از اسم ديگر stop در جمله آمده است.(stop = station)

6- appositive (بدل اسم) John president of his club gave a speech در اينجا کلمه president (John) بکار رفته است .

7- direct address اين حالت را Vocative case نيز ميگويند در اين حالت اسم مستقيماً مورد خطاب قرار مي گيرد . مانند

John , come here.

در اين حالت ملاحظه مي کنيد که (John) مورد خطاب و ندا قرار گرفته است و در آغاز جمله قرار گرفته است . با توجه به مطالبي که ذکر گرديد نقش دستوري (اسم) را در حالت مختلف و موقعيت آن را در جمله ملاحظه کرديد.

البته(اسم) ممکن است نقوش دستوري ديگري نيز در جمله داشته باشد که بتدريج به اين مقوله هم خواهيم پرداخت .

نشانه ها شکل

مشخصه	پسوندهاي اشتقاقي	حروف تصريفي انتهائي
حروف تعريف the	-ment , tion	علامت جمع S
صفت ملکي My	-a(e)nce	مربوط به مالکيتsياs (اضافه ملکي )
عدد four	-th/ness
ضمير نامعين some	-hood, ship
	-ity,ing
صفات توصيفي Large	براي يک شخص
حروف اضافه In	Who:er,or -ist,ant,ian
اسامي ديگر Bus

 

1-1- عملکرد اسم

اسم کلمه اصلي يک جمله گرامري است که در آن عملکرد خود را نشان ميدهد .

فاعل The house on the corner belongs to my uncle (واژه house کلمه اصلي فاعل the house on ghe corner مي باشد.)

مفعول فعل (مفعول مستقيم):

My husband sells expensive Chinese antiques.

در اين جمله antique واژه اصلي مفعول مستقيم expensive Chinese antiques است).

مفعول غير مستقيم :

My uncle sold that rich couple some expensive antiques.

(کلمه couple واژه اصلي مفعول غير مستقيم that rich couple است) توجه داشته باشيد که مفعول غير مستقيم بعد از افعالي چون :

write , teach , send , sell , pay, owe, make , give , guy , bring بکار مي رود.

مفعول حرف اضافه :(واژه antiques واژه اصلي مفعول حرف اضافه couple that rich است.) (در عبارت حرف اضافه)

حروف اضافي متداول عبارتند از :

From, about, for , by,at,on,in,other,to

(1) مفعول مستقيم را impersonal object هم مي نامند . و آن مفعولي است که قاعدتاً در جواب what قرار مي گيرد به جمله زير توجه کنيد .

He bought a shirt yesterday

What did he buy?

A shirt

(2) به مفعول غير مستقيم personal object هم ميگويند . و آن مفعولي است که در جواب to whom يا for whom قرار مي گيرد .

He gave me some money

(1) فعل متعدي فعلي است که براي کامل شدن معني به مفعول احتياج داشته باشد . مانند.

او خريد ... (؟) (؟)... He bought

He bought a shirt

ملاحظه مي کنيد که با افزودن مفعول a shirt معني فعل کامل گشته است .

(2) فعل لازم فعلي است که براي کامل شدن معني خود به مفعول احتياج نداشته باشد اين فعل غالباً در جواب to whom يا for whom قرار مي گيرد نکته مهم اين است که مفعول فعل لازم غالباً (شخص ) است .

ضمير

نکات گرامري سودمند درباره ضمير :

ضمير جانشين اسم است و براي جلوگيري از تکرار آن بکار برده ميشود . به جمله زير توجه نمائيد .

Ali has a friend. The friend is so kind to Ali.

But Ali doesn,t like the friend.

چنانچه به جمله بالا توجه نمائيد اسامي friend , Ali چندن بار تکرار شده و زيبائي جمله مورد نظر را از بين برده است . در حاليکه با بکار بردن ضمير مي توانيم جمله روان تري و زيباتري داشته باشيم. مانند :

Ali gas a friend, She is so kind to him but he doesn,t like her.

همانطور که ملاحظه مي کنيد در جمله اصلاح شده از ضماير فاعلي و مفعولي بجاي friend , Ali استفاده شده است . و جمله حالت روان تر و زيباتري بخود گرفته است .

در اين بخش از کتاب به ضماير شخصي و جايگاه آن در جمله اشاره مي کنيم . ضمير شخصي به ضميري اطلاق ميشود که بجاي اسامي اشخاص بکار رفته باشد .

1- ضماير فاعلي: ضمير فاعلي به ضميري گفته ميشود که در جمله بجاي فاعل بکار رود به جمله زير توجه کنيد .

(مري تمبرهاي فراواني دارد) Mary has so many stamps.

در اين جمله Mary در نقش فاعل جمله حضور دارد. ميتوان اين جمله را به اين صورت هم نوشت .

She has so many stamps.

بنابراين توجه مي کنيد که ضمير she بجاي Mary که فاعل جمله است در جمله حضور پيدا کرده و حالت فاعلي دارد .

ضماير فاعلي عبارتند از :

I,you , he , she , it (مفرد)

We, you , them (جمع)

2- ضماير مفعولي (objective pronouns) در جمله بجاي اسمي که مفعول جمله است بکار مي رود و هميشه حالت مفعولي دارد .

اين ضماير عبارتند از :

Me/you/him/ger/it (مفرد)

Us/you/them(جمع)

به جمله زير توجه نمائيد .

I saw John.

اين جمله را ميتوان بصورت زير نوشت .

I saw him.

در اينجا ضمير him بجاي John که مفعول جمله است بکار رفته و حالت مفعولي دارد.

نکته : ضماير مفعولي گاه با واسطه هستند يعني با واسطه اي از حروف اضافه بکار مي روند .

( با واسطه) I sent a letter to him

و گاه بيواسطه يا صريح اند يعني بدون واسطه حروف اضافه بکار مي روند .

(بيواسطه) she saw me

صفت ملکي : (possessive adjective)

صفات ملکي مالکيت را در انسان و اشياء بيان مي کنند و اغلب پيش از اسم در جمله حضور پيدا مي کنند .

توجه دشاته باشيد که اين صفات از آن جهت که بنوعي جانشين اسم هستند در زمره ضماير شخصي منظور ميشوند .

صفات ملک عبارتند از :

My, your,(his,her,its) (مفرد)

Our,your,their (جمع)

نکات مهم در مورد صفات ملکي

الف: صفت ملکي با مالک خود مطابقت مي کند.

A mother loves her baby.

ب: چنانچه مالک مفرد باشد صفت ملکي با مملوک مفرد و جمع تغيير شکل نميدهد.

My book , my books

ضماير ملکي (possessive pronouns)

ضماير ملکي در عين اينکه ضمير (جانشين اسم) هستند مالکيت را نيز بيان مي کنند.

اين ضماير عبارتند از :

Mine, yours, (his,hers,its)مفرد

Ours , yours,theirs

نکته مهم : صفت ملکي را نبايستي با ضمير ملکي اشتباه کرد . چون صفت ملکي همواره با موصوف خود که يک اسم است همراه مي باشد . در حالي که ضمير ملکي جايگزين صفت ملکي و موصوف آن مي شود .

 

با صفت ملکي This pen is my pen

با ضمير ملکي This pen is mine

بنابراين ملاحظه مي کنيد که mine جايگزين my pen شده است .

ضماير انعکاسي : (Reflexive pronouns)

اين ضماير داراي دو حالت انعکاسي و تاکيدي هستند.

الف: حالت انعکاسي: چنانچه کار از فاعل به مفعول و از مفعول به فاعل منعکس شود در اين حالت ضماير را انعکاسي مي نامند .

ب: حالت تاکيدي : براي تاکيد انجام عملي توسط فاعل يا مفعول بکار مي رود .

اين ضماير عبارتند از :

Myself,yourself,(himself , herself,itself) مفرد

Ourselves, yourselves , themselves جمع

مثال براي حالت انعکاسي :

I cut myself with a knife.

مثال براي حالت تاکيدي :

I myself cut my finger

موقعي که فاعل ضمير مبهم one باشد ضمير انعکاسي و تاکيدي آن oneself ميابشد که بصورت مفرد بکار رفته و حالت جمع ندارد . اين قاعده در مورد ضمير oneself نيز بکار مي رود .

One can cut oneself with a knife.

ضماير پرسشي. Interogative pronouns

اين ضماير از حالت و چگونگي مرجع خود (اسم خود) سئوال مي کنند اين ضماير عبارتند از :

Who, whom , whose , what, which

الف: who حالت فاعلي داشته و براي پرسش در خصوص انسان بکار مي رود .

Who came here?

ب: whom حالت مفعولي دارد و اغلب بهمراه حروف اضافه و (گاهي بدون حروف اضافه) بکار مي رود و پرسش آن در خصوص انسان است .

To whom did you send the letter?

Whom did you want to call yesterday?

پ:what داراي حالت فاعلي و مفعولي است و براي پرسش درباره اشياء است .

What happened last night?(فاعلي)

What did you want?(مفعولي)

ت:what داراي حالت فاعلي و مفعولي است و براي انتخاب يک چيز از ميان گروهي معين و مشخص بکار مي رود .

Which is bigger, lion or tiger?(فاعلي)

Which do you like best?(مفعولي)

ث: ضمير استفهامي whose براي بيان مالکيت بکار مي رود و داراي دو حالت فاعلي و مفعولي است .

Whose is that car?(فاعلي)

Whose car did you borrow?(مفعولي)

ضماير موصولي Relative pronouns

اين ضماير ضمن اداي وظيفه بعنوان يک ضمير (جانشين اسم) وظيفه ربط اجزاء جمله را نيز دارا مي باشند .

اين ضماير عبارتند از

Who, whom , which , what , whose , that

ضماير موصولي فاعلي عبارتند از : who , which , that

ضماير موصولي مفعولي عبارتند از :whom, which , that

در حالت فاعلي چنانچه مرجع آن انسان باشد از who استفاده ميشود و اگر حالت فاعلي را دارا باشد ولي مرجع آن غير از انسان باشد از which استفاده ميشود .

در حالت مفعولي چنانچه مرجع انسان باشد از who (m) استفاده ميوشد در غير ايصنورت از which استفاده مي کنيم .

مثال :

I saw a man who was ni a red coat

در اين جمله همانطور که ملاحظه ميشود who دو قسمت از جمله را بهم ربط داده و معناي جمله را کامل نموده است ضمن اينکه بعنوان يک ضمير ربطي ايفاي نقش نموده است .