مقاله89-بررسی سه مقوله تبلیغات ، لباس ، مد 142 ص

فهرست

مقدمه

فصل اول: تاریخچۀ لباس

1ـ1ـ مسئله

1ـ1ـ1ـ مد چیست؟

1ـ1ـ2ـ مختصری از مد در قرون 17، 18 و 19

1ـ2ـ مختصری از سبکهای هنری

1ـ2ـ1ـ سبک امپرسیونیسم

1ـ2ـ2ـ سبک سمبولیسم

1ـ2ـ3ـ سبک تزئینی گیاهی و سبک جوانی

1ـ2ـ4ـ سبک موویسم

1ـ2ـ5ـ سبک کوبیسم

1ـ2ـ6ـ هنر انتزاعی

1ـ2ـ7ـ سبک فوتوریسم

1ـ2ـ8ـ هنرهای تجسمی و عکاسی

1ـ2ـ9ـ سبک کوبیسم

1ـ2ـ10ـ سبک دادائیسم

1ـ2ـ11ـ سبک سورئالیسم

1ـ2ـ12ـ هنر پاپ

1ـ2ـ13ـ هنر مفهومی

فصل دوم: نگرشی به مد درسالهای 1900 تا 1990

2ـ1ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1910 ـ 1900

2ـ2ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1920 ـ 1910

2ـ3ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1930ـ 1920

2ـ4ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1940ـ 1930

2ـ5ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1950ـ 1940

2ـ6ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1960ـ 1950

2ـ7ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1970ـ 1960

2ـ8ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1980ـ 1970

2ـ9ـ تاریخچۀ مد در سالهای 1990ـ 1980

فصل سوم: اهمیت تبلیغات در مد

3ـ1ـ تعریف تبلیغات

3ـ2ـ انواع تبلیغات از جهت نوع ارتباط

3ـ2ـ1ـ تبلیغات مستقیم

3ـ2ـ2ـ تبلیغات غیرمستقیم

3ـ3ـ تبلیغات بازرگانی

3ـ3ـ1ـ تعریف تبلیغات بازرگانی

3ـ3ـ2ـ تبلیغات بازرگانی در جهان

3ـ3ـ3ـ تبلیغات بازرگانی در ایران

3ـ4ـ تبلیغات تجاری

3ـ4ـ1ـ تعریف تبلیغات تجاری

3ـ4ـ2ـ ابزار تبلیغات تجاری

فصل چهارم: مد و گرافیک

4ـ1ـ گرافیک چیست؟

4ـ1ـ1ـ تاریخچۀ گرافیک

4ـ1ـ2ـ پیدایش و ظهور گرافیک نوین

4ـ1ـ3ـ هنر گرافیک در ایران

4ـ2ـ مد و گرافیک

4ـ2ـ1ـ چه کسی مد را قانون گذاری می کند

4ـ3ـ گرافیک و شاخه های آن در ارتباط با مد

4ـ3ـ1ـ برچسب ها و علائم تجاری و مد

4ـ3ـ2ـ پوسترهای تبلیغاتی

4ـ3ـ2ـ1ـ مد و پوستر

4ـ3ـ3ـ تصویر سازی و مد

4ـ3ـ4ـ عکاسی و مد

4ـ3ـ4ـ1ـ عکاسی مد در آغاز قرن بیستم

4ـ3ـ4ـ2ـ تاثیرگذاری عکاسان روی مد

4ـ3ـ4ـ3ـ عکاسان معروف مد

4ـ3ـ4ـ4ـ تنزل عکاسی مد

• نتیجه گیری
• گزارش کار عملی
• تصاویر کار عملی
• فهرست منابع و مآخذ
• فهرست منابع تصویری
• تصاویر مربوط به فصلها

• چکیده:

  این پایان نامه به چهار فصل تقسیم بندی شده است که به ترتیب در فصل اول در ابتدا تاریخچه کوتاهی از لباس و مختصری از نحوۀ پوشش در قرنهای 17، 18 و 19 مورد بررسی قرار می گیرد که در پی آن جریان های هنری قرن 19 به بعد را تا به امروز بسیار کوتاه و خلاصه بررسی خواهیم کرد و اینکه تا به چه حد و لباس از این جریانات تحت تأثیر قرار گرفته اند در فصل دوم بطور کامل تمامی جزئیات لباس و طراحی آن در سالهای اخیر دهه به دهه مورد بررسی قرار می گیرد در فصل سوم اصل ارتباط، هنر تبلیغات و ارتباط آن با دنیای مد شرح داده خواهد شد و در فصل چهارم گزیده ای از ارتباط مد و طراحی لباس با شاخه های مختلف هنر ارتباط تصویری (گرافیک) و ابزار آن بررسی می گردد.

  مقدمه

  لباس پوشیدن، شأنی از شئون انسان است و پدیده ای که تقریباً به اندازه طول تاریخ بشر سابقه و به قدر پهنه جغرافیایی امروزین زمین، گسترش دارد. این پدیده با خصوصیات مختلف فردی و اجتماعی انسان در ارتباط است و می توان آن را از دیدگاههای مختلفی از قبیل روانشناسی، اخلاق، اقتصاد، جامعه شناسی، مذهب، قانون، تاریخ، جغرافیا مورد مطالعه قرار داد و برای یافتن پاسخی به این گونه پرسشها به جستجو برآمد که:

  چرا انسان لباس به تن دارد؟

  چه رابطه ای میان نوع لباس انسان و خصوصیات روانی او وجود دارد؟

  چه ارتباطی میان وضع مالی و طبقه اقتصادی یک انسان با نوع لباس او برقرار است؟

  گروههای مختلف اجتماعی یک جامعه چه لباسهایی می پوشند؟

  مذاهب مختلف در باره لباس چه گفته اند؟

  و ....

  پیداست که پاسخ به هر یک از این پرسشها و دیگر پرسشهای متعدد مشابه آن، محتاج بحثهای مفصل و فرصتهای طولانی است. از مجموع تحقیقاتی که به عمل آمده، مسلم شده که لباس دست کم پاسخگوی سه نیاز آدمی است؛ یکی اینکه او را از سرما و گرما و برف و باران حفظ می کند دیگر اینکه در جهت حفظ عفت و شرم به او کمک می کند و بالاخره به او آراستگی و زیبایی و وقار می بخشد.

  لباس را می توان به تعبیری «خانه» و درست تر بگوییم «خانه اول» هر کس دانست. لباس، خانه اختصاصی تر انسان است چون هر فرد نخست در لباس خود سکونت دارد و بعد در خانه اش، و از این قرار است که می توان گفت، همه ما به جهت لباسی که به تن داریم، خانه بدوشیم.

  منشاء اصلی لباس، چنان که گفتیم؛ نیاز به محفوظ ماندن، عفیف ماندن و زیبا ماندن است، اگر به گروههای گوناگون اجتماعی نظر افکنیم. می بینیم که لباس زنان، مردان و کودکان با یکدیگر متفاوت است پوشش روستائیان با شهرنشینان فرق دارد. در شهر نیز زنان خانه دار، لباسی متفاوت با لباس زنان کارمند به تن می کنند و اصناف و صاحبان حرفه های گوناگون نیز به تناسب کار خویش لباس خاصی دارند. طبقات مختلف اجتماع نیز بسته به وضع اقتصادی و درآمد خود لباسهای گوناگون می پوشند و شرایط اقلیمی هر منطقه نیز بر نوع لباس مردم آن تأثیر می گذارد.

  لازم است مقصود خود را از «فرهنگ» بیان کنیم. فرهنگ در نظر ما و به تعریف ما، عبارت است از کلی ترین بینش و نگرشی که یک جامعه نسبت به جهان دارد. این بینش و نگرش همان معنایی است که آن جامعه برای هستی و انسان قائل است و به اندازه ای کلی و جهانشمول است که همه ارزشها و روشهای خود واجتماع را در بر می گیرد.

  ما معتقدیم که «جهان بینی» هر قوم در شکل و کیفیت بسیاری از جنبه های محسوس و ملموس زندگی آن قوم، تأثیری قومی دارد. جهانی که مردم می سازند و در آن زندگی می کنند تا اندازه زیادی تحت تأثیر جهان بینی آنان است. جوامع مختلف بسته به اینکه نسبت به هستی چه بینشی داشته و چه معنایی برای زندگی قائل باشند چه ارزشهایی را برجهان حاکم بداند، سبک و اسلوب خاصی در ساختن شهر، خانه پوشیدن لباس و نظایر آن خواهندداشت.

  رابطه لباس و فرهنگ به اندازه ای قوی است که وقتی یک خارجی و یا غریبه وارد محیطی می شود علامتی که او را می شناساند همان لباس اوست. گویی انسانها با لباس خود با یکدیگر صحبت می کنند و هر کس به زبان لباس خویش خود را معرفی می نماید که من کیستم از کجا آمده ام و به چه دنیایی و چه فرهنگی تعلق دارم. سخن بر سر این مطلب است که اختلاف بین تن پوش مردم جوامع مختلف گذشته از خصوصیات جغرافیایی، اقلیمی و عوامل اجتماعی، اقتصادی ـ ناشی از فرهنگ و جهان بینی آن جامعه نیز هست. انسان بسته به اینکه برای جهان چه معنایی قائل باشد لباس پوشیدنش تفاوت دارد. لباس انسان، نخست تابع فرهنگ جامعه اوست و سپس تابع سلیقه او.

  طی سالهای رشد و تکامل هنر، اندیشه و افکار نوین صاحب نظران پیش زمینه سبکها و نگرشهای گوناگون شده که پیامد آن عرصه دستاوردهای نوین هنری بوده است. به این ترتیب روند تحول هنر با ابهام گیری نسلهای بعدی از بنیانگذاران و پیشروان سبکهای هنری و مطالعه افکار آنها پایه ریزی شد و همگام با شیوه های جدید ارائه شده ادامه پیدا کرد.

  سبکهای نوین با نگرش و بازتاب خاص مردمی روبرو می شد که طبق عادت و علاقه شخصی با هر چیز نوینی به مقابله می پرداختند و سعی در دگرگونی آن می نمودند از این رو افکار جامعه بشری نیز بی تأثیر در راهبری سبکهای پایه ریزی شده نبود گذشته از تفکر و نگرش نیز بی تأثیر در راهبری سبکهای پایه ریزی شده نبوده است. گذشته از تفکر و نگرش بشر کنجکاوی و خلاقیت او باعث پیدایش تکنولوژی و صنعت به بشر این امکان را می داد که تخیلات و طرح های خویش را به مرحله اجرا در آورد. در این راستا نحوه رنگ پوشاک و خوراک مردم با توجه به تنوع طلبی و گرایش به زیبایی همواره دستخوش دگرگونی و تحول بوده است.

  لذا تغییرات در شیوه پوشش و یا به عبارتی مد بی تأثیر از تحولات دنیای هنری نمی باشد چه بسا که تغییرات آن جزو ملموس ترین تغییرات در زندگی روزمره می باشد.

  در طی زمانهای مختلف مدهای جددیی ارائه شده طبق روش خاصی به تمامی دنیا عرضه می شد و آن را همه گیر می نمود. زمانی مهمترین این روشها، تجارت افرادی بوده است که از تنوع طلبی انسانها استفاده می کردند و لباس های رایج در میان ملتی را به گروهی دیگر در جای دیگر عرضه می کردند و به این شکل هر پرسش جدیدی به نحوی همه گیر ارائه می شد.

  با پیدایش دستاوردهای نوین بشری و پیشرفت تکنولوژی ارائه مد از طریق رسانه های گروهی و بخصوص مجلات مد رواج بیشتری پیدا کرد. لذا با توجه به نیاز شدید جامعه و علاقه مردم، پوشش پایه گذاران مد روز به روز در حال پیشرفت و ارائده مدهای جدیدی شد از این رو عده صاحب نظران مد همواره رو به فزونی است. اما آنچه مسلم است اینکه در طی صد سال اخیر انسانها نیز با توجه به علاقه و نیاز خویش بخصوص در زندگی ماشینی کنونی در پیدایش مد به نحوی سهیم بوده اند. به دلیل تربیت که به علت تغییر و دگرگونی در نحوه زندگی و پیشرفت تکنولوژی جامعه به لباس های ساده و راحت گرایش زیادی پیدا کرد و طی زمانهای متمادی لباس های مجلل و حجیم گذشتگان به شکل ساده و کم حجم سدتخوش تغییرات زیادی شد اما از آنجایی که بشر در عین راحت طلبی تنوع طلب نیز می باشد. هر ساله چند سری مدلهایی جدید توسط خلاقان مد ارائه می شود. لذا می توان گفت هر مد پس از حدود 30 سال مجدداً با تغییراتی جزئی ارائه می شود. بعبارتی تحول لباس در یک چرخ تکرار، ارضا کننده تنوع طلبی افراد می گردد.

  در این میان نباید از رابطه تنگاتنگ هنرهای دیگر با مد چشم پوشی کرد که از مهمترین آنان می توان هنر ارتباط تصویری (گرافیک) را برشمرد که طی سالهای گذشته همگام با مد حرکت خود را آغاز نموده و به بهترین نحو ادامه می دهد.

  این ارتباط زمانی محسوس گردیده که فرهنگ و مد تماماً جای خود را تثبیت نمودند و مد از مهمترین مسائل روزمره مان گشت در اینجا بود که در کنار پیروی از مد ناخودآگاه هنرهای تصویری نیز جایگاه خود را در این میان یافتند و تا به امروز در اشکال مختلف در کنار مد ظاهر گشته اند.

  امروزه طراحان گرافیک تمامی تلاش خود را برای بهتر ساختن شرایط و امکانات برای پیشبرد مد انجام می دهند و در این بین از کلیه زیرمجموعه های خود نظیر پوستر، بسته بندی، مارک، عکس و ... بهره می گیرند.

  پوسترهایی که شاید در نگاه اول بسیار عادی و معمولی جلوه کنند. اما برای طراحان آن هیچ هدفی بالاتر از به تصویر کشیدن مد در زیباترین حالت برای بالابردن فروش آن کالا نبوده است. تصاویری از اشخاص با لباسی خاص برای دنبال کردن هدفی خاص.

  مطالب آورده شده در این تحقیق نمایانگر این است که طراحان گرافیکی همواره در کنار لباس به همراه هنرهای خود درخشیده اند، افرادی که از مارک درون لباس تا بسته بندی آنها در پاکت خرید ارتباط مستقیمی دارند در واقع هنرهای گرافیکی کمک می کنند تا لباسها جلوه ای زیباتر در نظر مشتری بدست آورند لذا در فروش از اهمیت بسزایی برخوردار خواهند بود.

  تاریخچه لباس

  از آنجا که پوشیدن لباس یک ضرورت است، هرکس این دین را نسبت به خویش احساس می کند که ظاهر خود را به خوش آیندترین شکل ممکن عرضه کند. بنابراین پوشاک باید رنگ و طرحی هنرمندانه و زیبا داشته باشد و هم آهنگ با شرایط و محیط و باب روز باشد.

  مصائب وارد بر کشور فرانسه در سال 1940، توقف موقت ارسال طرحهای فرانسوی برای زنان آمریکا را در پی داشت که خود موقعیتی مناسب برای طراحان آمریکایی فراهم آورد تا مهارت و خلاقیتهای خود را در این عرصه به نمایش گذارند. آنان به موفقیتهایی نیز نایل آمدند، ولی حاصل کارشان اعتبار و وجهه طرحهای مشهور فرانسوی را به دست نیاورد.

  استعدادهای فوق العاده ای که سالها در اقتباس و کپی کردن به کار رفته بود در مسأله خلاقیت به کار افتاده برای آنکه بتوان جای طراحان فرانسوی را گرفت به زمانی طولانی نیاز است، و پذیرش هر موقعیتی با اکراه همراه خواهد بود. امید است که مسأله تولید پارچه هایی «انحصاری» به همت سازندگان پارچه های با کیفیت عالی آمریکا به آسانی حل گردد.

  در حالی که حفظ ارتباط با لندن، بهره گیری از مدهای پوشاک مردانه را امکان پذیر می سازد. محدودیتی که ایالات متحده، در باره «کت و شلوار ویکتوری» و بالاپوش اعمال می کند، طراحان لباس مردانه را وادار خواهد ساخت تا دوران ساخت این جنگ را پشت سر بگذارند.

  تسلط آلمان بر فرانسه به مدت بیش از چهار سال «قطع ارتباط میان پاریس و دیگر نقاط جهان را موجب گردید. این چهار سال طراحان آمریکایی را وادار ساخت تا روی پای خود بایستند، و با تکیه بر نیروی خود، علی رغم محدودیت های اعمال شده توسط قانون 85 ال1 واشنگتن، در باره طرح و جنس پوشاک، لباسهایی زیبا و قابل استفاده تولید کنند. «مزون هات»2 در جریان تهیه لباس های مراسم «روز استقلال» آمریکا و استعداد خلاق خود در ادامه طرحهای فرانسوی بروز داد. با وجود دوران «اشک و خون و رنج» و کمیابی جنس، برادران انگلیسی شجاع ما همچون گذشته، تولیدات و نیز چند تن از دوزندگان و مدلهای برجسته خود را برای ما فرستادند.

  اکنون در سال 1948، دریافته ایم که پاریس، در میان همسایگان نزدیک همچنان مشعل دار طرحهای تازه لباس است. گرچه طراحان برجسته لندن، نیویورک و کالیفرنیا، نیز به خلق آثار خود مشغولند و هر یک از مراکز طراحی، الهام بخش دیگران می گردد.

  پس از جنگ جهانی دوم و گسترش همکاریهای بین المللی، مد نیز قلمروی جهانی یافت. ده سال از تحول انقلابی مد لباس زنان اروپا توسط «کریستین دیور»3 خالق «جلوه های نو»4گذشته است. او زنان را در هاله ای از زیبایی و زنانگی قرار داد و تا سال 1975، که نابهنگام زندگی را بدرود گفت، طراحی برجسته و خلاق و رهبر مد فرانسه بود.

  در سال 1951، طراحان و خیاطان برجسته ایتالیایی نیز، قدم در این راه نهادند و آثار خود را به طور گروهی و به نحوی ارزنده در شهر فلورانس به نمایش گذاردند.

  در سال 1956، شهر ونیز یک نمایشگاه بین المللی در «پالازوگراس»1 قرن هجدهم برپا ساخت که یادآور این بود که در همین شهر قرون وسطایی، برای نخستین بار لباسهای جدید جانشین لباسهای سنتی شد. لباسهای راحت و شاد طراحان ایتالیایی بسیار خواستنی بود، در حالی که لباسهای زیبای رقص آنها، طرح و غنای لاتنی را داشت. معرف اسپانیا در این عرصه، «کریستوبال بالن سیاگا»2 هنرمند واقعی بزرگی، که مجموعه لباسهای خود را در پاریس و در کشورش به نمایش گذارد و «پدرو رودریگز»3 طراح مشهور این سرزمین بودند. طراحان برجسته ایرلندی نیز، با لباسهای نظیر تهیه شده از تویید، کتان، تور دستباف، پا به عرصه گذاشتند. نفوذ هنری لباسهای روستاییان اتریشی و آلمانی ناحیه تیرول4 به پوشاک برون شهری رنگ و روی خاصی بخشید. از مونیخ طرحهای غیرمتعارفی عرضه شد که بویژه برای آمریکایی هایی که در حومه شهر زندگی می کردند، راحت و مناسب بود. از خاور دور، ساریهای دستباف بی نظیر، لباسهای کیمونو و پیراهنهای راسته وارد مد غربی شد و بالاخره طراحان برجسته خودمان که جلوه آمریکایی را عرضه کردند در نمایشگاه بین المللی و نیز اروپاییان فریفته لباسهای شب روستایی آمریکایی که برایشان تازگی داشت شدند.

  1ـ1ـ مد Mode

  مد سبک خاصی از پوشاک در زمانی خاص است. مفهوم مد یک فرایند تغییر سبک را نشان می دهد. زیرا مد در لباس و نیز لوازم خانگی و سایر اجسام اشکال بسیار متفاوتی در زمانهای مختلف تاریخ به خود گرفته است. بنابراین هنگامیکه ویلیام شکسپیر، نمایشنامه نویس انگلیسی در قرن شانزدهم اظهار کرد که «مد بیشتر لباس را فرسوده می کند تا آدمی را» منظور وی آن بود که پوشاک قبل از آن فرسوده شود از مد می افتد.

  در زمان شکسپیر تنها لباس طبقات بالای جامعه از روی مد بوده است. توده روستائیان لباسهای ساده می پوشیدند که به سختی در بسیاری از نسل ها تغییر می کرد.

  از ابتدای قرن بیستم مدها تغییر سریع یافته اند. در واقع اگر به سبک های اجداد و پدر بزرگان خود لباس می پوشیدیم. فوق العاده عجیب بود بسیاری از مردم حداقل در غرب، تا حدودی از مد تبعیت می کردند. زیرا مد بیشتر به مدلها و طرح های عالی اشاره دارد. پوشاک انحصاری و گرانقیمت که طراحان پیشرو، آنها را تولید کرده اند امروزه حتی کودکان مدارس نیز از وجود مد و تغییرات آن آگاه هستند.

  اکنون هر چند با دقت کم می توان تفاوت بین لباس ساده مانند شلوارهای جین، تی شرت ها و مدهای ظریف را که توسط طراحان مد تولید می شود تشخیص داد.

  مد جامعه ای را منعکس می کند که بخشی از آن است و توسط جنگها، پیروزی ها، قوانین، دین و هنر تحت تأثیر گرفته است. شخصیت های فردی همچنان بر مد تأثیر گذاشته اند.

  اشراف و روسای حکومت ها مد را ساخته اند و ستاره های برجسته رسانه های قرن بیستم بعنوان پیشروان مد ظهور کرده اند آناتول فرانس نویسنده فرانسوی گفت: اگر می توانست صد سال بعد از مرگش به زمین بازگردد تنها مجله مد را برای خواندن انتخاب می کرد زیرا راه زندگی مردم را نشان می دهد.

  مد همچنین منتقدین خود را دارد که کاملاً مد را بعنوان غیرمعنوی، بی معنی، جبار، غیراخلاقی قلمداد کرده اند.

  چرا صورتی باید در یک فصل مد باشد و خاکستری در فصلی دیگر ....؟!

  یک اتهام معمولی آن است که طراحان مد، تغییر مد را تسریع می کنند تا تجارت جدید ایجاد کنند. اما هنوز هیچ مد جدیدی تا زمانیکه مردم حاضر به قبول آن نباشند جایگزین نمی شود. تصمیم نهایی در باره اینکه چه چیز خریداری می شود یا اینکه اصلاً خریداری شود متعلق به مصرف کننده است.

  سرانجام مد تغییر می کند زیرا بسیاری از مردم، سبک های جدید و متفاوت را می پسندند....

  1ـ1ـ1ـ مد چیست؟

  «مد جز یک سری تمایلات چه چیزی می تواند باشد؟ اغلب به آرامی استحکام می یابند، برای مدتی شعله ور می گردند، پیش از آن که به آرامی خاموش گردند. مثل کشیدن یک کبریت، گاهی دست خودتان را می سوزانید اما گاهی شعله ها فراگیر می شوند و بادهای تغییرات آنها را حمایت می کنند. سنت ها بعدها سرپوش بی تفاوتی است که این شعله ها را خاموش می کند، صرف سنگینی عادت و دلزدگی که در گذر زمان جای می گیرد، در این هنگام است که باد جهت وزش را عوض کرده است. مدهای دیگر ناگهان سر برمی آورند مدهایی که بسیار چشم گیر و خیره کننده تر از مدهای پیشین اند.

  برخی مدها به صورت مبهمی از بین می روند در حالی که برخی دیگر باز می گردند، دوباره احیاء می شوند رنگ و لعاب تازه می گیرند و به مدد فراموشی به شکل جدیدی ارائه می گردند، نسل های آتی را خشنود می سازند. آزادی هایی که توسط تولید کنندگان لباس در زمان های گذشته حاصل شده، راه را برای تعمیم بی حدی آزادی های خلق کنندگان امروزین باز کرده است.

  1ـ1ـ2ـ مختصری از مد در قرون 17، 18 و 19

  در قرن 17، مد بیش از همه به روش زندگی و به سختی به شیوه ی پوشش مربوط می شد. در حقیقت، فرانسوی ها هنوز عبارت «mode devie» را بر مبنای «روش زندگی» به کار می برند. مد بر نوع رفتاری که مقبول بود، نوع پوشاک و آن چه قابل گفتن بود حکمرانی می کرد.

  شاهزادگان، افراد خوش پوش، زیبا شناسان، لوئیس چهاردهم، بیوبرومل1، بودلا2، به سادگی با استفاده از لباس هایی که برازنده شان بود آنها را بعنوان مد دیکته می کردند. در فرانسه که تحت نظر امپراطور دوم، تایید قدرت ها، یک انگلیسی به نام چارلز فردریک ورث1 برای اولین بار قوانین خیاطی عالی پاریس را تدوین نمود.

  از اواخر قرن 18، مجله های مد نقش مهمی را در تشکیل و هدایت ذائقه عمومی برعهده داشتند. وقتی در سال 1890 عکس نیز به آنها اضافه شد، اثرگذاری آنها بیشتر شد. در شهرهای سراسر اروپا حتی در مسکو، مردم برای آخرین مسائل پاریس سر و دست می شکستند. هنرپشیه های زن، زنان زیبارویی که در این مجلات به تصویر کشیده می شدند در حقیقت مدل های مد روزگار خود بودند.

  تا اواخر قرن 19، زنان در زیر لباس خود لباس زیر می پوشیدند این لباس های زیر راه کسب درآمدی برای تجار کم بضاعت بود. برای مدت مدیدی زنان برای پوشش پایین تنه خود در زیر لباس چیزی نداشتند هرچند شلوارک هایی که در قرن 16 پدید آمده بودند، به طور گسترده ای در قرن 19 استفاده می شدند. آنها دلیلی بودند بر پیروزی تواضع و بهداشت و نیز بیانی بر استقلال؛ چرا که برای اولین بار مردان تنها کسانی نبودند که شلوار می پوشیدند.

  در اواخر قرن 19 افق گسترده تر شدند و این امر در آخر رشد همه جانبه ارتباطات و تحول های حمل و نقل بود چرا که این موضوع باعث تسهیل مسافرت در داخل و خارج می شد. در سال 1878، 1889 و 1900 نمایشگاه های جهانی در پاریس برپا می شدند سودآورترین تجارت، تجارت در بخش تجملات بود که شامل هزار و یک شغل جانبی که مورد توجه عامه مردم بود می شد. نیاز روزانه همین مردم توسط فروشگاه های بزرگ پاریس تامین می شد.

  با در نظر داشتن استثناء برای دوره های دایرکتور1(Directore) و امپایر2(Empire) که به طور مختصر سبک باستانی در آنها ارائه شده پوشاک زنان همان شکل ساعت شکلی برای مدت چهار قرن حفظ نمود. بدن به دو قسمت نامساوی تقسیم شده بود که با یک کُرست3(Corset) در قسمت سینه مشخص شده است.

  بین 1870 تا 1900 از روزهای اوج چارلز روث تا قوانین محتاطانه آخرین طرح بزرگ قرن 19، ژاکوس دویست4 J. Doucet ظاهر زنان پیرو مد خیلی کم تغییر کرد. استفاده از انواع چین ها بود که با آن بین لباس فصول مختلف فرق ایجاد می کردند این لباس های فوق العاده بر ریزه کاری، بعنوان لباس سبک5«Topissie» یا سبک مبل و پرده شناخته می شوند.

  علاوه بر هنرمند بودن، طراحان بزرگ قرن 20 نمی توان از نیاز به شوک وارد کردن، چشم بپوشند تا این که چیزی جدید برای فروش تولید کنند. البته اگر بخواهند جذابیت خود را حفظ کنند با این حال در آن زمان، ناامیدی مداوم از تغییرات بنیادی که امروزه در درون سیستم حاضر برای مد حیاتی است، قابل تصور نیز بود. با این حال در سال 1908 با ظهور پایروت6(Poiret) نقطه عطفی حاصل شد چهار سال چنگی که شبیه خودکشی بود و سپس متزلزل کردن بنیان دنیا باعث تکمیل قطع رابطه با گذشته شد، مد برای اوج گرفتن آماده بود.

  1ـ2ـ1ـ امپرسیونیسم:

  ـ سبک هنری امپرسیونیسم انقلاب جدیدی در زمینه رنگ بوده است و خود راهگشای قرن بیستم گردید. نام این سبک از نقاشی مونه تحت عنوان دریافت طلوع خورشید مشتق شده است. هنرمندان این دوره عادت به کار در هوای آزاد را داشته اند. اشکال، اجسام همگی از خطوط آزاد بهمراه آزادی رنگ بهره برده اند. که این عمل تا آن زمان بی سابقه بوده است. آنها در کنار جنگل، برکه های ماهیگیری، روی ساحل شمالی فرانسه و یا بر مسابقات اسب دوانی و نیز در رستوران های خارج شهر، کافه ها، تئاتر و سیرک ها کار می کردند کلید کار امپرسیونیسم تاکید بر روی سایه ـ روشن، سرعت عمل، حرکت و به موقع استفاده کردن از لحظات گذرا است.

  مَد و در واقع طرحهای لباس را در این دوره تاریخی از روی آثار نقاشان بزرگی نظیر سزان، مونه، سیسیلی و در آخرین سالهای این دوره در آثار برجستۀ سو را می توان بررسی کرد. (رجوع شود به تصویر 1ـ1)

  طرحهای باقی ماند و از این دوره از تصویرهای بجا مانده از «گودی»1 مربوط به سال 1874 میلادی می باشد. این هنرمند بزرگ طرحهای بسیاری از لباس این زمان را در یک مجله گردهم آمده است.

  طرحهایی از لباس که اغراق بسیاری در پشت لباسها دارند و نظیر لباس خانمهای این دوره در آثار تمامی نقاشان این سبک بطور واضح دیده می شود. (رجوع شود به تصویر 1ـ2)

  1ـ2ـ2ـ سمبولیسم:

  ـ شروع نماد گرایی بعنوان یک تغییر و جریان ادبی در فرانسه پدیدار گردید و در سراسر اروپا انتشار یافت موضوعات این هنر اهمیت روان به احساسات، خواب و تصورات بود. هنرمند در این دوره منظور خود را بدون این که آشکار بیان کند از طریق کنایه یا استعاره و با استفاده از اشیای یا حالات غیرواقعی در انسانها شرح می دهد. که بطور مشخص این حالات در نقوش مورد استفاده در روی لباسها، پارچه ها و نحوۀ شکل گیری آن می توان یافت. نقوش روی لباس حالاتی رمزی و نمادین دارند و رنگهای روشن کاربرد بیشتری یافته اند که در برخی موارد میتوان تأثیرات کارهای چاپی ژاپنی و یا تأثیراتی از سبک ادبی و یا تجربیات و اشکال هنری مصری و یونانی و جنبه های آرایشی و تزئینی آنان را بطور واضح مشاهده کرد (رجوع شود به تصویر 1ـ3)

  حالتهای این سبک تأثیر بسیار زیادی روی نقاشان و بالطبع اجرای این حالتها در آثارشان بوده است که توان از الحان زن استفاده زیادی میشد، لباس این خانمها منبع دیگری برای بررسی لباسهای این سبک هنری است. (رجوع شود به تصویر 1ـ4)

  1ـ2ـ3ـ سبک تزئینی گیاهی و سبک جوانی:

  دوران هنری سمبولیسم تا حدود 1900 میلادی ادامه یافت در این زمان هنرهای تزئینی در حدود 1890ـ 1910 م به ازای برخی از جریانات هنری در حدود 10 سال جریان مستمر داشت. در این دوران هنرمندان با ترکیب سه شیوه تمامی فرضیات قبلی را ترکیب کردند و به یکدیگر نزدیک شوند شاید بهمین دلیل هدف اصلی سبک تزئینی قرن نوزدهم در ابتدا یکسان سازی هنرهای زیبا بود تا یک کار ترکیبی هنرهای زیبا و صنایع دستی را بصورت شاهکار هنر جمعی تولید کنند. گام اول این مسیر در انگلستان مبتنی بر تغییرات روزانه در هنرهای دستی زمینه اعتراضی را پدید آورد و بدین طریق تصویر یک شیوه زندگی سرشار از ملاحظات زیبایی شناسی متولد گردید.

  در لباس، تاکید بر یک ترکیب، اصول تصور همراه با آرایش و تزئین پدید آمد. طراحان با استفاده از هنرهای خاص تزئیناتی، حرکات موزون و پر پیچ و تاب را روی پارچه بعمل آوردند که البته همراه آنها نقوشی اسلیمی ترکیباتی بدیع را ایجاد کرده است. (رجوع شود به تصویر 1ـ5)

  1ـ2ـ4ـ فوویسم:

  گروه هنرمندان فرانسوی که در سال 1905 م معروف به فووها و وحشیان شدند و مکتب هنری فوویسم را پایه گذاری کردند. نام فوو بعنوان بدویت رام نشده مشتق شده و از هنرمندان گروه اول که در سال 1905 تشکیل یافته بود اتلاق گردید انجمن آنها فقط به صورت تک رو بود که با زیبایی شناسی سازگاری نداشت با این وجود آنها فقط یک قصد مشترک داشتند که به ثبات حتمی یک سبک منتهی می گردید. عکس العمل فوویست ها بر ضد همه چیز خلاصه میشد و یک الگوی برخواسته از زندگی بود.

  در این دوره کارهای تداخل یافته با لباس بیشتر مربوط به لباسهای طراحی شده برای تأثر می باشد از هنرمندان برجسته این دوره «اِرته»1 می توان یاد کرد آثار این هنرمند گویای تمامی مطالب مربوط به مدل لباسهای این دوره می باشد. (رجوع شود به تصویر 1ـ6)

  1ـ2ـ5ـ کوبیسم:

  گروهی از هنرمندان در سال 1907 کوبیسم را آغاز کردند که عمیقاً بر پیشرفت هنر مدرن اروپا تأثیر به سزایی گذارد. دغدغه اصلی آنها تلاش برای راه حلی رسمی بر روی یک مجموعه ای از موضوعات تصویری در یک فضا بود. این گرایش در فرانسه منجر به پیشرفت های پیکاسو و براک گردید. دو هنرمند بزرگی که بیشترین تصویر سازی را از زنان و پوشش آنها به دست امروزه سپردند. در این دوره از پدیدۀ مهمتری به نام کلاژ می توان نام برد یک عمل چسباندن با مواد، قطعات روزنامه، پارچه، کاغذدیواری که با ترکیب رنگ ادغام گردید. تکنیک مهمی که امروزه در تصویرگری مقدار زیادی از طراحان لباس مشهود است. پیدایش کوبیسم توسط براک و پیکاسو یک زبان تصویری را پدید آورد و کمابیش همه جریان های بعدی قرن بیستم را پایه گذاری کرد. (رجوع شود به تصویر 1ـ7)

  در این دهه لباس عنوان دورۀ ادواردین2 را به خود گرفت که کارشناسان از آن به نام دورۀ زیبایی3 یاد کرده اند. این سبک که خدمات بسیاری برای طراحان امروزه نیز داشته است در زمان خود اوج زیبایی در طرح برای لباسهای افراد ثروتمند و یا اشراف زادگان بوده است. طراحان پارچه نیز به نوبه خود بهره بسیاری از این دوره برده اند که به روشنی آثارشان را روی پارچه های امروزی می توان مشاهده نمود.

  1ـ2ـ6ـ هنر انتزاعی:

  دوران هنر انتزاعی حدود 1910 م آغاز گردید. پیش از آن مرجع تصاویر مبتنی بر عینیت واقعی و بر مبنای تقلید از طبیعت بود. هنر انتزاعی اشاره به هنر غیر دیداری به ویژه در نوع ویژگی های هنر اروپایی دارد. جریان های انتزاعی و تجویدی توسط هنرمندان جوان خیلی سریع تابعیت و گسترش یافت و با تغییرات بی شماری همچنان پایدار ماند. عینیت و اندام انسانی در این سبک هنوز قابل شناسایی است. مد در اینجا حرکت آرامی را در پیش دارد و بشتر پیرو طرحهای دوره های قبلی می باشد. (رجوع شود به تصویر 1ـ8)

  1ـ2ـ7ـ فوتوریسم

  جریان هنری فوتوریسم سال 1910 م در ایتالیا آغاز شد. این فعالیت و جریان هنری توسط هنرمندان جوان مخالف عصر خود بر پا شد. موضوع آنها بر ضد هنر معاصر در کشورشان بود که مانع انجام فعالیت آنها شده بود. اختراع به حرکت درآوردن اندیشه فوتوریسم از به نمایش درآوردن اندام انسان، حیوانات و ماشین ها به تنهایی نه به عنوان ارتباط موضوعی بلکه به عنوان یک توالی متقارن مورد توجه قرار گرفت که تلاش برای ایجاد و اضافه نمودن یک بعد حرکتی در مقابل ایسایی هنر بود بعلاوه یک فوتوریست ارتباط صداهای قابل رویت و حتی رایحه های قابل رویت را مورد توجه قرار می داد. و از همه جهات درصدد بود که به طور همزمان تصویر و ادراک حسی را بیان کند.

  بروز جنگ جهانی در سال 1914 م نیز در این جریان هنر تأثیر کاملاً چشمگیری بر جای گذاشته است با بروز این پدیده کم کم نقش زنان در جامعه افزایش یافت طرحها از حالت تزئینی خارج شده و نقش جدی تر پیدا کردند و از حیث کاربرد نیز تغییرات بسیاری یافتند. (رجوع شود به تصویر 1ـ9)

  1ـ2ـ8ـ هنرهای تجسمی و عکاسی

  ـ عکاسی در حدود سال 1830 م توسعه یافت و به زودی توانست یک روش چهره نگاری ارزان قیمت گردد و هم چنین برای بسیاری تصورات علمی هنر آینده نیز توانست زمینه سازی نماید. عکاسی از مد و لباس پایه های اولیه خود را بنا نهاد تصویر سازان (حدود 1890ـ 1914 م) با تقلیدی از زیبایی شناسی عکاسی می کردند ولی در این دورۀ هنری هر سوژه رنگ طبیعی تر به خود گرفت و نقش فعالی در هنرهای سنتی ایفا کرد و فن آوری از مجموعه عملکردها و اجراها، سورئالیسم و مکتب های پیشامد و هنر بدنی راور را آسان نمود و توانست اتفاقات عینی و تصویرهای ذهنی را نیز به تجسم در آورد. جزئیات بیشتر مورد توجه قرار گرفت و وقایع مهم قابل ثبت گردید. (رجوع شود به تصویر 1ـ10)

  1ـ2ـ9ـ دادا

  در سال 1916 م گروهی از هنرمندان اروپایی در شهر زوریخ با هم ملاقات کردند نقاشان، طراحان و نویسندگانی که خود را دارائیست معرفی کردند. دارا یک کلمه محمل بود و فقط به عنوان هنری اعتراض آمیز علیه زیبایی شناسی و انکار است به خلاقیت زدند. آنها به وسیله وحشیگری و وحشت زدگی ناشی از جنگی مکانیزه این احساس را داشتند که تمامی ارزش های تمدن غربی بی اعتبار شده بود. دارا یک شورشی بود که نظم و قانون را دست می انداخت و براساس هرج و مرج، تاریکی، اتفاقات، خود بیگانگی، طعنه و در حال دلقک بازی کردن به طور عمومی بیان می شد. شروع این جریان هنری علاوه بر زوریخ در پاریس و نیویورک نیز بوجود آمد.

  بعضی از هنرمندان دارائیست بعدها به مکتب سورئالیسم پیوستند و تا زمانی که بیایند آنها در سال 1942 م تغییر یافت همچنان وجود داشتند.

  تغییرات مد و لباس در این دوره بسیار آهسته و آرام صورت می گرفت و در واقع تغییر محسوسی در آن دیده نمی شود تنها محصول این پیچ و خم ها را در نقوش کاربرده در ترکیب بندی طرحهای حاضر به راحتی می توان تشخیص داد. (رجوع شود به تصاویر 1ـ11 و 1ـ 12)

  1ـ2ـ10ـ سوئالیسم

  دوره هنری این مکتب در اصل یک جریان فرانسوی در سال 1924 م است که با پیشوند "فرا" که بیانگر فراتر یا بالاتر از واقعیت تعیین شده است. این جریان هنری با تأکید بر عناصر بصری و با استفاده از ضمیر نیمه هشیار و یا تصورات بویایی و با یک روش مبتنی بر اصول واقع گرایی آثار خود را به نمایش می گذارد.

  در این دوره اولین قدم خود را از اروپا بصورت جدی آغاز کرد قدمی نخستین که از کافه های درون شعر و زنان بدکاره آغاز گردید تصویر سازی های بجا مانده از این دوره با طرحهای بسیار خاصشان گویای این مطالب هستند (رجوع شود به تصاویر 1ـ13 و 1ـ14)

  در این میان بسیار حائز اهمیت است که از کارهای خانم (السا شیا پارلی1) بطور مشخص یاد کرد چرا که ایشان در واقع با کارهای خود هدیه ای از طرف مد به این سبک بخشیده اند، السا از هنرمندان سبک سورئالیسم در دنیای مد است او معمولاً از مواد سخت استفاده کرده و بطور بسیار نرم و ملایم تبدیل کرده و روی طرحهای خود اجرا میکند. میز در کارهای وی موادی نظیر شیشه، آینه را در سطوح مختلف می توان یافت.

  او تمام رویاهای سبک سورئالیسم را به ثروت و مد تبدیل کرد. دنیای او، رویاها و فعالیت هایش همگان را به تکاپو واداشت. مهارت وی در خلاقیت شاعرانه اش باعث شد تا او به لباس ها قابلیت مبدل شدن به یک هنر واقعی را اجرا سازد، سیر حرکت رویاهای او از راههای بسیار متقاطعی گذشت و فعالیتهایش در جهت خلق مجدد دنیای مد بود درست همانند متولی که این سبک در اوایل قرن آغاز نمود. لباسهایش بیشتر از آنکه به نظر می رسید ارزشمند بود او با به جریان انداختن قدرت ابتکار خلاقیت را وارد هنر طراحی لباس نمود.

  زیور آلات او بعنوان ملزومات لباس به حساب آمده است. از او دنیای مد بعنوان رهبر ارکستر مد یاد می شود چرا که سبک سورئالیسم را به یک سمفونی لذت بخش تبدیل کرده است. (رجوع شود به تصاویر 1ـ15، 1ـ16، 1ـ17)

  1ـ2ـ11ـ هنر پاپ

  سال 1955 پس از گذر چندین سبک در حول این دوره هنر مردمی یا همان هنر پاپ1 در آمریکا و انگلستان همزمان آغاز گردید. و اوج گرفتن آن در سالهای 1960 م دیده شد. این جریان تا حدی یک عکس العمل اغراق آمیز هنر هیجان گرای انتزاعی است و هیچ گونه اهداف وابسته به زیبایی عمیق یا اجتماعی را پیگیری نکرده است فکر و ایده آن مربوط به از بین بردن اختلاف میان زندگی مادی کنونی با هنر است.

  این هنر خدمت بسیاری به قسمت دیگری از مد و اصلی ترین بخش آن یعنی پارچه انجام داده است طرحهای برگرفته در این دوره شاید از لحاظ خطی و یا ترکیب بندی کار نکتۀ قابل توجهی برای بررسی نداشته باشند ولی تمامی پارچه های بکار گرفته شده در این لباسها همه و همه طرحهای پیچیده و در عین حال گویای این دوره است. کارهای بی نظیری از هنرمندانی چون بلیک2 هامیلیتون3، لولرنبرگ4، کوئیست5، وارهول6 و ... می باشند. رجوع شود به تصاویر 1ـ18، 1ـ19)

  1ـ2ـ12ـ هنر مفهومی

  هنر مفهومی دوره ای از هنر است که دیده در درجه اول اهمیت قرار دارد. و در حدود سال 1965 م در آمریکا و اروپا تعدادی از هنرمندان شروع به نمایش و برنامه ریزی مفاهیمی کردند. ایده ها توسط طراحی ها، نوشتارها یا عکس ها با تشویق و ترغیب مخاطبین به طور عقلانی در جریان خلاقیت به کار گرفته می شدند. این تعلق خاطر به آن دلیل بود که ایده های هنرمندان بتواند خارج از نقش سنتی غیرفعال آن را رهبری و انگاره ای با عوامل بالقوه خلق کرده و به کار اندازد. پیش از این هنرمندان مفهومی هنر را در بستری پدید می آورند که تمرکز جریان فکر جلوتر از خودش بود. در نتیجه کوشش آنان به مخاطبین این امکان را داد که آثار آنها در مقابله با امکانات متعددی هر چه بیشتر شده و با نقاشی انگاره ها توانایی اِدراک و مفهوم و احساساتی را که به تجربه در آمده است را بیان نماید.

  آثار این هنر به طور مشخص در پدیده های تصویری نظیر پوسترها، تصویر سازی های خیابانی، مجلات و تبلیغات دیده می شود (رجوع شود به تصاویر 1ـ20، 1ـ21، 1ـ22)

   

   

  1- L 85

  2- Haute

  3- Christian Dior

  4- New look

  1- Palazzo Grass

  2- Cristobal Balenciaga

  3- Pedro Rodrigrez

  4- Tyrol

  1- Beau Bummell

  2- Buodelaive

  1- Charls Fredrick Worth

  1- Directore

  2- Empire

  3- Corset

  4- J. Doucet

  5- Topissie

  6- Poiret

  1- godey

  1- Erte

  2- Edwardin

  3- La Belle Epoque

  1- Elsa Schi aparelli

  1- PoP Art

  2- Blake

  3- R. Hamilton

  4- C. Oldenburg

  5- E. kienholz

  6- A. Arhol